யாருக்கு சூழலியல் அறிவு தேவை?

யாருக்கு சூழலியல் அறிவு தேவை?

                                      -    மு.சிவகுருநாதன்

(மார்ச் 29, 2015 அன்று மருதம் ஹால், ஹோட்டல் காசி’ஸ் இன், திருவாரூரில் நடைபெற்ற ‘காலநிலை மாற்றம்’ (Workshop on Climate Justice) குறித்த சூழலியல் பயிலரங்கு பற்றிய பதிவு.)

திரு 'நெல்'  ஜெயராமன்

   பல்வேறு சுழலியல் எழுத்தாளர்கள், ஆர்வலர்கள் பங்கேற்ற ‘காலநிலை மாற்றம்’ (Workshop on Climate Justice) குறித்த சூழலியல் பயிலரங்கு Pipal Tree அமைப்பின் உதவியால் திருவாரூர் பகுதி (நன்னிலம்) சூழலியல் எழுத்தாளர், நாவலாசிரியர் நக்கீரன் ஒருங்கிணைப்பில் கல்விப்புல அமர்வுகளைவிட சிறப்பான முறையில் நடந்தேறியது. இதையெல்லாம் செய்யவேண்டிய பல்கலைக்கழகங்களும் கல்லூரிகளுக்கும் இதைவிட முதன்மையான பணிகள் இருப்பதால் (?!) சிற்சில முரண்பாடுகள் இருந்தபோதிலும் இம்மாதிரியான அமைப்புக்களின் பணிகளைப் பாராட்டாமல் இருக்கமுடியாது. சுழலியல் சீர்கேட்டிற்கு முழுமுதற்காரணம் அரசும் அதிகார வர்க்கமும் தானே! அவர்களிடமே இம்மாதிரியான செயல்பாடுகளை எதிர்பார்ப்பதும் முரண்தான்.

   வரவேற்புரை வழங்கிய பகத்சிங் சூழலியல் என்பது மேட்டிமைத்தனமாக இருந்ததனால் அவற்றிலிருந்து விலகியிருந்ததைக் குறிப்பிட்டார். அசைவ உணவைச் சமைக்க அதிக அளவு எரிபொருள் செலவாவதால் அனைவரும் சைவ உணவுப்பழக்கத்திற்கு மாறவேண்டும் என்று சொல்லக்கூடிய நிலை இருந்ததைச் சுட்டிக்காட்டினார். இப்போதும்கூட சூழலியல் போலிகள் இருப்பதும் ‘ஆர்கானிக்’ என்பது ஓர் பெருவணிக உத்தியாக மாறிப்போயிருப்பதும் இங்கு நடந்துகொண்டுள்ளது.

  நிகழ்வை ஒருங்கிணைத்த நக்கீரன் பொதுவாக படைப்பாளிகளுக்கும் 

சூழலியர்களுக்கும் எப்போதும் சரிபட்டுவருவதில்லை. படைப்பாளி சூழலியல் பேசும்போது கெட்டுப்போய்விட்டதாக பொதுப்புத்தி கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே இப்படிக் கெட்டுப்போவதற்காகவே இங்கு நிறைய படைப்பாளிகள் அழைக்கப்பட்டுள்ளனர் என்றார். இறுதியில் கருத்துரைத்த கவிஞர் வெய்யில் படைப்பாளிகள் அரங்கமென்றால் சண்டையாக மட்டுமே இருக்கும். ஒரு வரி குறிப்பெடுக்க வாய்ப்பிருக்காது. ஆனால் இங்கு பலபக்கங்கள் குறிப்பெடுக்க முடிந்தது என்றார். 

திரு மு.வெற்றிச்செல்வன் & திரு நக்கீரன்

   பொதுவான படைப்பாளிகளுக்கும் சூழலியர்களுக்கும் நக்கீரன் சொன்ன மாதிரியான முரணை கட்டமைக்க முடியும் என்று தோன்றவில்லை. கூடங்குளம், மீத்தேன், நீயூட்ரினோ போன்ற பல்வேறு சுற்றுச்சூழல் சார்ந்த பிரச்சினைகளுக்கு படைப்பாளிகளிடடையே பெருத்த வேறுபாடுகள் இல்லை என்பதே உண்மை. முல்லைப்பெரியாறு அணை போன்ற ஓருசில பிரச்சினைகளில் தமிழகச் சூழலியர்களும் தடம் மாறியதை ஒத்துகொண்டேயாக வேண்டும். நர்மதையின் சர்தார் சரோவர் அணைக்கட்டின் உயரத்தை அதிகப்படுத்த உச்சநீதிமன்றம் அனுமதித்ததை சூழலியர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ஆனால் முல்லைப்பெரியாறு அணை விவகாரத்தில் நடந்ததென்ன? சுற்றுச்சூழல் குறித்தும் சண்டை போட பல வாய்ப்புகள் உள்ளன. அமைப்பு சார்ந்த படைப்பாளிகள் குறிப்பாக இடதுசாரிகள் கூடங்குளம், மீத்தேன், நீயூட்ரினோ ஆகிய மூன்றில் மீத்தேன் திட்டத்தை மட்டும் எதிர்ப்பதன் அரசியலை வைத்துக்கொண்டு படைப்பாளிகளை குறைசொல்லிப் பலனில்லை என்று கருதுகிறேன். இயக்கம் சார்ந்த படைப்பாளிகள் மூளைச்சலவை செய்யப்பட்டவர்கள்; அவர்களிடம் அறவியல் நிலைப்பாட்டை எதிர்பார்ப்பது நம் தவறுதான். 
    சூழலியல் நிகழ்வை குறுங்குழு நிகழ்வாகத் திட்டமிடவேண்டியதில்லை என்று தோன்றுகிறது. பரவலாக செல்லவேண்டிய செய்திகள் ஓர் குழுவிற்குள் முடங்குவதும் பொருத்தமாக இருக்காது. அனைவரும் தொடக்க நிலையிலேயே பெரும் விழிப்புணர்வுடன் வருவார்கள் என்று எதிர்பார்க்க முடியாது. அமைப்பாளர்கள் அடுத்த முறை இதுபற்றி யோசிக்கவேண்டும். சூழலியர்கள் மோதவேண்டியது அரசு, அதிகார வர்க்கம் போன்ற ஆதிக்க சக்திகளிடந்தானே தவிர படைப்பாளிகளிடமல்ல.

   காலை அமர்வை ‘காடு’ இதழாசிரியர் ஏ. சண்முகானந்தம் தொடங்கி வைத்தார். வளரும் நாடுகளின் நுகர்வுக் கலாச்சாரத்திற்கு இந்தியா போன்ற மூன்றாமுலக நாடுகளின் வளங்கள் அழிக்கப்படுகின்றன என்றார்.

  காலை அமர்வில் பாரமபரிய நெல் சாகுபடி பற்றி ‘நெல்’ ஜெயராமன் மிக நீண்ட உரையாற்றினார். ஒன்பதாம் வகுப்பில் இருமுறை பெயிலாகி நுகர்வோர் பாதுகாப்பு செயல்பாட்டாளராக தொடங்கிய வாழ்க்கையில் நம்மாழ்வார் தொடர்பு ஏற்பட்டு, தஞ்சை விவசாயிகள் ஏற்கமாட்டார்கள் என்கிற அவரது கற்பிதத்தை உடைத்து வெறும் 7 பாரம்பரிய ரகங்களைக் கொண்டு இன்று நூற்றுக்குமேற்பட்ட ரகங்களைக் கண்டு அவற்றை விவசாயிகளுக்கு அளித்து ‘நமது நெல்லைக் காப்போம்’ இயக்கத்தின் செயல்பாட்டை எளிமையாக விளக்கினார். 

    பிலிப்பைன்ஸ் தலைநகரமான மணிலாவிலுள்ள் உலக நெல் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்திற்கு சென்று வந்ததையும் கர்நாடகாவில் விவசாயிகள் அறுவடைக்காலங்களில் செய்வதைப் போன்று கட்டிமேடு ஆதிரெங்கத்தில் நெல் திருவிழா கொண்டாடுவதையும் சொன்னார்.

  நெல் சாகுபடிக்கு அதிக நீர் தேவைப்படுவதாக சொல்வது தவறு. நெல் என்பது புல் வகை. புல்லுக்கு நாம் தண்ணீர் பாய்ச்சுவதில்லை. குறைந்த நீரில் விளையக்கூடிய நெல்லை உரம், பூச்சுக்கொல்லிகள் போட்டு கெடுத்துவிட்டோம் என்றார். 

   வேளாண் ஆய்வு மையங்களில் ஒட்டு வீரிய ரகம் என்கிற பெயரில் குறுவை நெல்லை அறிமுகம் செய்கிறார்கள். இவை நமது பாரம்பரிய நெல் வகையில் இருக்கிறது. அரசின் ஒட்டு ரகம் 90 நாட்கள். அறுபதாங்குறுவை எனப்படும் 60 நாளில் அறுவடைக்கு வரும். இவை இடத்திற்கு இடம் நாள் என்ணிக்கை மாறுபடும். கன்னியாகுமரியில் 55 நாள் போதும். தலைஞாயிறு போன்ற பள்ளமான பகுதிகளில் பூங்கார் 70 நாட்களில் அறுவடையாகும். 

   

    புதுக்கோட்டை மாப்பிள்ளைச் சம்பா 6 அடி உயரம் வளர்ந்து 170 நாட்களில் அறுவடையாகும். கடலோர உவர் நிலத்தில் விளையும் உவர்கொண்டான் என்ற நெல் ரகமும் உண்டு. உடல் நலமின்றி இருக்கும்போது சாப்பிட்டால் நோய் குணமாகும் கருங்குறுவையும் நமது பாரம்பரியமே. கைவிதை சம்பா விதை 30 ஆண்டுகள் கழித்தும் முளைப்புத்திறனுடையதாக இருந்தது வியப்பளிக்கக்கூடியது. ஒட்டடையான், பூங்கார் இரண்டையும் ஒரே சமயத்தில் நட்டு, ஒன்று அறுவடையாகும்போது மற்றொன்றின் குருத்துப்பகுதியும் வெட்டப்பட்ட பிறகு அது நல்ல மகசூலைத் தரும் என்பதும் மாடுகள் விட்டு மேய்ந்தபிறகு, நல்ல தூர் கட்டி வளர்ந்து மகசூல் கிடைத்தது தனது அனுபவ உண்மை என்பதையும் விளக்கினார். 

  நம்மாழ்வார் சொன்ன அடி மண்ணுக்கு, இடை மாட்டுக்கு, நுனி நமக்கு என்பதைச் சுட்டிக்காட்டி பேசிய ஜெயராமன் பாரம்பரிய ரகங்களை ஏமாற்றுவதற்காகவே டி.கே. 9 என்றொரு நெல்லை கடைபரப்பியதாக குற்றஞ்சாட்டினார். 

திரு பொன்.வாசுதேவன்

   ‘காலநிலை மாற்றமும் பெண்களுக்கு எதிரான அநீதியும்’ என்ற தலைப்பில் உரையாற்ற வேண்டிய நிர்மலா கொற்றவை உடல்நலக்குறைவால் வரவில்லை. அடுத்ததாக ‘அழிந்துவரும் அய்ந்திணைகள்’ என்ற தலைப்பில் பத்தரிக்கையாளர் பொன்.வாசுதேவன், சர்வதேச அளவில் பருவநிலை மாற்றம் குறித்தான அமர்வுகள் அவற்றின் நிலைப்பாடுகள் இந்தியா போன்ற மூன்றான் உலக நாடுகளின் பங்கு பற்றி பேசினார். பவளப்பாறைகள், சுனாமி, அலையாத்திக்காடுகள், தாவரங்கள் இடம்பெயர்தல் பற்றியெல்லாம் பேசி இறுதியாக பாரதியின் ‘இனிது’  கவிதையோடு தனது உரையை நிறைவு செய்தார்.

திரு மு.வெற்றிச்செல்வன்

  ‘காலநிலை மாற்றத்தில் அய்.நா.வின் பங்கும் இந்திய பாதிப்புகளும்’ குறித்து பூவுலகின் நண்பர்கள் மு.வெற்றிச்செல்வன், அய்.நா.வின் செயல்படாத தன்மை, வளர்ந்த நாடுகள் வளரும் நாடுகள் மீது செலுத்தும் சூழலியல் ஆதிக்கம், இந்திய சட்டங்களின் போதாமை, பன்னாட்டு கம்பெனிகளைக் காப்பற்ற இயற்றப்படும் சட்டங்கள், மசோதாக்கள், அறிவு சார் சொத்துரிமை, புவிசார் குறியீடு ஆகியவற்றை தொட்டுச்சென்றது. கிரிக்கெட், சினிமா, அரசியல், வழக்குரைஞர்கள், கோணங்கி, கல்விமுறை, அரசு, அதிகார வர்க்கம் என அனைத்துத் தரப்பையும் நையாண்டியுடன் இவரது பேச்சு எதிர்கொண்டது. அறிவு சார் சொத்துரிமை குறித்த வினாக்களுக்கு விளக்கமளித்த பிறகு மதிய உணவு இடைவேளைக்காக காலை அமர்வு நிறைவுபெற்றது.

திரு அருண் நெடுஞ்செழியன்

   மதிய உணவுக்குப் பின் இரண்டாம் அமர்வை சூழலியல் எழுத்தாளர் அருண் நெடுஞ்செழியன் தொடங்கி வைத்தார். இன்று சூழலியல் எதிர்கொள்ளும் சிக்கல்கள் பற்றியும் அவற்றின் பின்புலத்தையும் இவர் எடுத்துரைத்தார். 

  சென்னை CPREEC நிறுவனததைச் சேர்ந்த ஆய்வாளர் மு.அமிர்தலிங்கம் ‘அறியப்படாத கோவில் காடுகள்’ குறித்து காட்சி விளக்கத்துடன் மிக நீண்ட உரையாற்றினார். தாவரவியல் படித்து ஆசிரியர் வேலைக்குக் காத்திருந்ததபோது மேற்கண்ட நிறுவனத்தில் கிடைத்த இவ்வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி ஆய்வு செய்து தனது விருப்பார்வத்தை வளர்த்துக்கொண்ட விதத்தை இனிமையாக எடுத்துரைத்தார்.  

திரு மு.அமிர்தலிங்கம்

   முதலில் கோவில் தல விருட்சங்கள் குறித்த ஆய்வு பின்னர் கோயில்காடுகள் என பரிணாமம் பெற்றதை எடுத்துக்காட்டினார். திருவாரூர் கோயில் தல விருட்சம் பாதிரி என்றார். கிழக்குக் கடற்கரைச் சாலையில் புதுச்சேரி – சென்னை வழியில் கீழ்புத்துப்பட்டு கொடிகள் நிறைந்த ஆசியாவில் இரண்டாவது பெரிய கோயில் காடு இருப்பதையும் அதை தாம் ஆயவு செய்து வெளியிட்டதையும் விளக்கினார். பெரும்பகுதி அழிக்கப்பட்ட நிலையிலும் இன்னும் பல இடங்களில் இத்தகைய காடுகள் இருப்பதைப் தமிழகத்தில் மாவட்ட வாரியாகப் பட்டிலியலிட்டார். தமிழகம் மட்டுமல்லாது இந்தியா முழுமையும் ஏன் தென் ஆசியாவிலும் இது போன்ற கோயில்காடுகள் இருப்பதாகத் தெரிவித்தார். 

   மக்களின் மத, கடவுள் நம்பிக்கையின் கீழ் இவ்வாறான தொன்மங்கள் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு இயற்கை பாதுகாக்கப்பட்டதோடு நில்லாது மருத்துவ வசதிகளற்ற அந்நாளில் இவை பெரும் மூலிகைப்பண்ணைகளாக விளங்கின என்றால் மிகையில்லை. இங்கு நாம ஒன்றை கவனிக்கவேண்டும். ஆகம, வைதீக பெருந்தெய்வ வழிபாடு நடத்தப்படுகிற கோயில்களில் உள்ள தல விருட்சத்தை மட்டும் கோயில் காடுகள் சொல்லமுடியாது. இத்தகைய காடுகள் அனைத்தும் கிராமம் சார்ந்த அய்யனார், காளி, அம்மன் போன்ற பல்வேறுபட்ட சிறு தெய்வ, காவல் தெய்வ, குல தெய்வ வழிபாட்டு முறையின் ஓரங்கமாக இருப்பதை நாம் அவதானிக்கலாம். ஆய்வாளர் இது குறித்து எதுவும் சொல்லவில்லை. இது அவரது நிறுவன ஆய்வு வரம்புக்குட்படாத செய்தியாகக் கூட இது இருக்கலாம். இது போன்ற எண்ணற்ற சிக்கல்கள் சூழலியலும் உண்டு. சூழலியலை புனிதத்தன்மையாக்காமல் இம்மாதிரியான எச்சரிக்கையோடு அணுக வேண்டும் என்பதே நம் எதிர்பார்ப்பு.

திரு ரெங்கய்யா முருகன்

   இறுதியாக வட கிழக்கு மாநில பழங்குடி மக்களுடன் வாழ்ந்த 5 நாள் அனுபவங்களின் நிழல்பாதையை ‘இந்தியப் பழங்குடிகளின் காலநிலை அறிவு’ என்ற தலைப்பில் ஆய்வாளர் ரெங்கய்யா முருகன் பகிர்ந்துகொண்டார். தான் பிறந்த ஊரில் கல்வியின் பெயரால் மலைப்பகுதி ஆக்ரமிக்கப்பட்டு அழிக்கப்பட்டதை நேரில் பார்த்தவன். தனியொரு ஆளே இவ்வளவைச் செய்யும்போது கம்பெனிகள் இன்னும் என்னென்ன செய்யும் எனச்சொல்லி தனது உரையைத் தொடங்கியவர், சொர்க்கம் எப்படியிருக்கும் என்று தெரியாது; இந்த 5 நாட்கள்தான் என் வாழ்க்கையின் சொர்க்கம் என்றார். 

    பணம், ரேஷன், மின்சாரம், நாம் பயன்படுத்தும் பொருட்கள் எதுவுமின்றி இப்பழங்குடிச் சமூகம் நிறைவாக இயற்கையோடு தனது வாழ்வியலை அமைத்துள்ளதை பேச்சினுடே விரிவாக எடுத்துக்காட்டினார். அவர்களிடம் கோபத்தைப் பார்க்கமுடியவில்லை. மாறாக அன்பை மட்டுமே பெறமுடியும் என்றார். சிறு குழந்தைகள் செய்யும் எத்தகைய சேட்டைகளையும் கனிவான அன்பினால் எதிர்கொள்ளும் அவர்களைக் கண்டு ஆச்சரியபட்டார்.

    இப்பழங்குடி மக்களின் வேலை, உழைப்பு, உணவு ஆகியன முறையாக பங்கிடப்பட்டு ஓர் கூட்டு வாழ்க்கை வாழ்வதை எடுத்துக்காட்டினார். இவர்களது வாழ்வில் இந்தியாவில் தயாராகும் அயல்நாட்டு மது வகைகள் (IMFL) புகுந்திருப்பதை மிகுந்த வருத்தத்துடன் பகிர்ந்துகொண்டார்.

   சிலரின் கருத்துரைகளுடன் அரங்கு நிறைவடையும் தருணத்தில் பேச வாய்ப்பு கேட்டு வந்த ஓய்வு பெற்ற பொதுப்பணித்துறைப் பொறியாளர் தெய்வசிகாமணி, நக்கீரனின் ‘களவு போகும் நீரை’ 50 முறைக்குமேல் படித்துவிட்டேன், இன்னும் சில பகுதிகள் புரியவில்லை என்றார். மேலும் நேரு யுவகேந்திரா என்று ஏதெதோ பேசி காலவிரயம் செய்தார். நாம் எவ்வளவுதான் சூழலியல் பேசினாலும் அரசையும் அதிகார வர்க்கத்தையும் புரிய வைக்கமுடியாது என்பதற்கு இது ஓர் நல்ல எடுத்துக்காட்டு. சுழலியலைப் பாதுகாக்க நமக்குப் பொறியாளர்கள் வேண்டாம்; 9 ஆம் வகுப்பு பெயிலான 'நெல்' ஜெயராமன் போன்றோர் போதும். சுழலியல் முயற்சியாக துணிப்பை வழங்கும் நிகழ்வும் அரங்கேறி பயிலரங்கு நிறைவு பெற்றது.